“We denken bijna op een economische manier na over ontwikkelingssamenwerking. We willen over vijf jaar weg, dus we kijken wat er moet gebeuren om dat te bereiken. Dat hebben we in Brazilië al voor elkaar gekregen. In Zuid-Afrika en Ghana doe ik zelf niks meer met operationele zaken. Dat wordt allemaal geregeld door de bevolking ter plaatse.
Je hebt hierbij een beetje mazzel nodig, maar bovenal moet je een ‘lokale ster’ hebben. Iemand met hart voor de zaak. Die persoon is cruciaal, die train ik totdat hij of zij weer andere personen kan trainen. Hij kan bepalen wat bij de cultuur past, en hoe de gemeenschap ertegenaan kijkt. Die ‘lokale ster’ neemt het project op een gegeven moment over, en ik laat het dan met een gerust hart achter. Het is een band van wederzijds respect en wederzijds vertrouwen. Je werkt allebei naar het overdrachtsmoment toe.” (Bron: One World)
Bijzonder verhaal en een aanpak, die ook elders niet zou misstaan!